Իրավիճակը Հայաստանում | Ситуация в Армении

Գյումրիում,որտեղ սաղ օրը բալասանյան են խլեշում,հաղթում ա Բալասանյանը,իսկ վրաստանում հետախուզման մեջ գտնվող և դատարանով ապացուցված ԳՌՈՒ-շնիկ չախալյանը տաս տոկոս ա հավաքում))))))))))))Հանրապետականը շեմը հաղթահարում ա բլյած))))))))))))))))))ՀՀԿ-ն գյումրիում հինգ տոկոսանոց տղայա․․․))))))))))))))Նույնը Վանաձոր ու Կապան են անելու։
Կապանի հանրապետական փարսյանը,որը ԱԺ ընտրություններին արդեն քոչ էր մասաժ անում առաջադրվել ա Շանթ Հարությունյանի դաշինքով բլյած)))))))))))))))))))))))))))
Ավելին Շանթը էս մի տարիյա ապրում ա Կապանում՝փարսյանի բենզակալոնկի բնակելի հատվածում,որովհետև փարսյանի հերը շանթի ընգերն ա՝ինչպես նաև շանթի ընգերն էր նեմեցը,բայց Շահենը խաղի վախտ դաշտ էր վազում ու նեմեցի աչքի առաջ պլակատ բացում։Ու հիմա Շահենը նիկոլին անվանում ա գործակալ))))))))))))))))))))))))))))))))))))Ստեփանակերտի քաղաքապետը շնորհավորում ա գորիսին՝էն ստեփանակերտի,որին մի քանի միլիարդ դրամ Հայկոն տվեց Երևանի բյուջեից,բայց Երևանի օրը ինչ որ Ստեփանակերտից ձեն ձուն չկար։Եկեղեցականներն էլ շնորհավորում են <<հայերին>> սյունիքում հաղթանակի կապակցությամբ,բայց ռուսական թեմ են բացում Հայաստանում))))))))))))))))))))))))))
Արա բայց իսկականից վաբշե պետք չէր էս երկրին հեղափոխություն։Ճահիճի գորտերով լռված էինք,ինչ մի ուզում էին ճահիճը ֆիլտրացիա անեին))))))))))))))))))))))))))))))))
Ինչ ժողովրդավարություն,ինչ դեմոկրատիա,ինչ մարդու իրավունք։Մի քանի տարուց 100 տոկոսանոց բելառուս ենք․․․)))))))))))))))
Չի կարա էս երկիրը լինի ազատ,անկախ և ժողովրդավար՝դա մեր գենետիկային հակասում ա։Դուք էլ եվրոպաներից հավեսով նիկոլ քրֆեք՝ճիշտը էտ ա՝ընդեղ մեհրիբանի ֆոտո փոստեք,նիկոլի անգլերենի վրա ղժժացեք))))))))))))))))))))))))))))Ըտեարենքից սաղ չոտկի երևում ա)))))))))))))))))

Մեզ էլ ներող կլնեք՝որ գյոզալ երկիրը տվեցինք նիկոլների,մելիքբեկյանների ու սինանյանների ձեռը․․․

AC Milan wrote:Գյումրիում,որտեղ սաղ օրը բալասանյան են խլեշում,հաղթում ա Բալասանյանը,իսկ վրաստանում հետախուզման մեջ գտնվող և դատարանով ապացուցված ԳՌՈՒ-շնիկ չախալյանը տաս տոկոս ա հավաքում))))))))))))Հանրապետականը շեմը հաղթահարում ա բլյած))))))))))))))))))ՀՀԿ-ն գյումրիում հինգ տոկոսանոց տղայա․․․))))))))))))))Նույնը Վանաձոր ու Կապան են անելու։
Կապանի հանրապետական փարսյանը,որը ԱԺ ընտրություններին արդեն քոչ էր մասաժ անում առաջադրվել ա Շանթ Հարությունյանի դաշինքով բլյած)))))))))))))))))))))))))))
Ավելին Շանթը էս մի տարիյա ապրում ա Կապանում՝փարսյանի բենզակալոնկի բնակելի հատվածում,որովհետև փարսյանի հերը շանթի ընգերն ա՝ինչպես նաև շանթի ընգերն էր նեմեցը,բայց Շահենը խաղի վախտ դաշտ էր վազում ու նեմեցի աչքի առաջ պլակատ բացում։Ու հիմա Շահենը նիկոլին անվանում ա գործակալ))))))))))))))))))))))))))))))))))))Ստեփանակերտի քաղաքապետը շնորհավորում ա գորիսին՝էն ստեփանակերտի,որին մի քանի միլիարդ դրամ Հայկոն տվեց Երևանի բյուջեից,բայց Երևանի օրը ինչ որ Ստեփանակերտից ձեն ձուն չկար։Եկեղեցականներն էլ շնորհավորում են <<հայերին>> սյունիքում հաղթանակի կապակցությամբ,բայց ռուսական թեմ են բացում Հայաստանում))))))))))))))))))))))))))
Արա բայց իսկականից վաբշե պետք չէր էս երկրին հեղափոխություն։Ճահիճի գորտերով լռված էինք,ինչ մի ուզում էին ճահիճը ֆիլտրացիա անեին))))))))))))))))))))))))))))))))
Ինչ ժողովրդավարություն,ինչ դեմոկրատիա,ինչ մարդու իրավունք։Մի քանի տարուց 100 տոկոսանոց բելառուս ենք․․․)))))))))))))))
Չի կարա էս երկիրը լինի ազատ,անկախ և ժողովրդավար՝դա մեր գենետիկային հակասում ա։Դուք էլ եվրոպաներից հավեսով նիկոլ քրֆեք՝ճիշտը էտ ա՝ընդեղ մեհրիբանի ֆոտո փոստեք,նիկոլի անգլերենի վրա ղժժացեք))))))))))))))))))))))))))))Ըտեարենքից սաղ չոտկի երևում ա)))))))))))))))))

Մեզ էլ ներող կլնեք՝որ գյոզալ երկիրը տվեցինք նիկոլների,մելիքբեկյանների ու սինանյանների ձեռը․․․

Inchqan haskatza indzeles patasxanum Alievi u Nikoli nkari momentov (vora vor xndaluer ughaki) , mekel Andrias Ghukasyani hartsazruyca vor dretsi .

Nai im hamar hartza nranum chi , Nikola lavna te vatna , hartza nranuma vor Nikolnela iran shat hatchax rusi struki nman pahum > eta indz anhangstatznum . U ankati unenalov te Nikola umer vstahel BOLOR karevoraguyn petakan ujain pashtonnera > Osipyan , Tonoyan , Vanecyan , Onik > hartza arachanum -  zugadiputyuner da ughaki ??? te Rusastani koghmitz hastatvatz Serji tramabanakan u organik sharunakutyunna Nikola ???

AC Milan wrote:

Er Ibk wrote:

Сомалийский пират wrote:

Er Ibk wrote:Գորիսում հաղթում է Առուշանյանը իսկ Մեղրիում Սարգսյան Արամի կուսակիցը։ Հետաքրքիր ու ժողովրդավարական ընտրություններ էին անսպասելի արդյունքներով։
Այ տեսնում եք որն է ժողովրդավարության առավելությունը

Պատկերացնում ես ինչ կայֆ կլիներ եթե ԱԺ էլ լիներ Գյումրի ավագանու պես, որտեղ որ ոչ մեկ մեծամասնություն չունենար:



Ապրելու երկիրը՝ դա Ռուբեն Վարդանյանի կուսակցությունն ա։ Փաստորեն, մարդը լրջով քաղաքականություն ա մտնում։

Բայց դե մի նուանս կա, որը ցույց ա տալիս, որ դեռ հաց ու պանիր կա ուտելու մինչև որ իսկական դեմոկրատիային հասնելը։ Գործող քաղաքապետները, եթե առաջադրվում են, ապա առաջին տեղն են զբաղեցնում, ոչ մեկ չի կարողանում գործողներին հաղթի ընտրություններով (սկսած գյուղապետներից, մինչև երկրի վարչապետ), բացառությամբ էն դեպքերի երբ որ իշխանությունը ինչ-որ սուպեր մուպեր ռեսուրսներ ա կենտրոնացնում դրա համար գործողի դեմ, որը չունի շատ խոշոր ֆինանսական ռեսուրսներ։
Պլուս ֆինանսական ռեսուրսներն են շատ լուրջ դեռ խաղում, Ռուբեն Վարդանյանի լրիվ անծանոթ կուսակցության շեմի հաղթահարումը վկա։ Այսինքն, դու չես կարող, լինելով սովորական մարդ, ունենալով սովորական աշխատանք (այլ ոչ թե ինչ-որ խոշոր բիզնեսներ), ունենալով ինչ-որ լավ նախաձեռնություններ, գաղափարներ քաղաքի զարգացման, բռնել ու քո աջակիցներով, որոնք կհավանեն քո էդ գաղափարները, լրջով պայքարել քաղաքապետ դառնալու համար, չունենալով իշխանության աջակցությունը կամ էլ սուպեր մուպեր ֆինանսական ռեսուրսներ։ Մինչ դեռ իրական ժողովրդավարության դեպքում հենց տենց պիտի լինի։

Հանձինս Ռուբեն Վարդանյանի ունենում ենք լուրջ խաղացող։ Մյուս ընտրություններում ըստ ամենայնի ունենալու ենք եվրոպական ընտրությունների նման մի պատկեր։ (Տոկոսային առումով այլ ոչ թե որակի). Խոսքի ՔՊ 38% Վարդանյան Ռուբո 34,կամ հակառակը։ Քոչարյան 20:   Եթե իհարկե մինչ այդ ոչ մի առտառոց ու խայտառակ բան տեղի չունենա։

)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))Վարդանյան Ռուբո)))))))))))))))))))))Անտառ թազա կենդանիյա եկել))))))))))))Այո հենց նա է մեզ ժողովրդավարություն բերելու։Տաս միլիոն հայերիս կհավաքի մեկ տանիքի տակ և մենք կսկսենք քննարկումների փուլը)))))))))))))))))

Բա ինչ է մտածում ես որ էլի 50-ից ավել խփելու է ՔՊ-ն։դա գրեթե անհնար է։ Կհաղթի ըստ ամենայնի, նամանավանդ,որ էտ Հյուսիս հարավ, Պարսից Ծոց Սեվ Ծով մեգանախագծերը իրականացնի բայց ավելի քիչ առավելությամբ ։

Hamlet78 wrote:Ruben Vardanyani mets pluseric ena vor inqe gaghaparneri hetevica gnum ayl voch poghi.
Inqe pogh unenalov bavakanin hamesta aprum u pantovatsa chi linum. Harusti lriv urish levela

Im es 10 taruc avel forumum arachi Disliknem stacel ete hishoghutyunes chi davachanum))))
Apres Milan jan))) Problem chka axper jan, bayc de kneres eli vor qo chap chenq karum Nikolin sirenq))

AC Milan wrote:

Er Ibk wrote:

Сомалийский пират wrote:

Er Ibk wrote:Գորիսում հաղթում է Առուշանյանը իսկ Մեղրիում Սարգսյան Արամի կուսակիցը։ Հետաքրքիր ու ժողովրդավարական ընտրություններ էին անսպասելի արդյունքներով։
Այ տեսնում եք որն է ժողովրդավարության առավելությունը

Պատկերացնում ես ինչ կայֆ կլիներ եթե ԱԺ էլ լիներ Գյումրի ավագանու պես, որտեղ որ ոչ մեկ մեծամասնություն չունենար:



Ապրելու երկիրը՝ դա Ռուբեն Վարդանյանի կուսակցությունն ա։ Փաստորեն, մարդը լրջով քաղաքականություն ա մտնում։

Բայց դե մի նուանս կա, որը ցույց ա տալիս, որ դեռ հաց ու պանիր կա ուտելու մինչև որ իսկական դեմոկրատիային հասնելը։ Գործող քաղաքապետները, եթե առաջադրվում են, ապա առաջին տեղն են զբաղեցնում, ոչ մեկ չի կարողանում գործողներին հաղթի ընտրություններով (սկսած գյուղապետներից, մինչև երկրի վարչապետ), բացառությամբ էն դեպքերի երբ որ իշխանությունը ինչ-որ սուպեր մուպեր ռեսուրսներ ա կենտրոնացնում դրա համար գործողի դեմ, որը չունի շատ խոշոր ֆինանսական ռեսուրսներ։
Պլուս ֆինանսական ռեսուրսներն են շատ լուրջ դեռ խաղում, Ռուբեն Վարդանյանի լրիվ անծանոթ կուսակցության շեմի հաղթահարումը վկա։ Այսինքն, դու չես կարող, լինելով սովորական մարդ, ունենալով սովորական աշխատանք (այլ ոչ թե ինչ-որ խոշոր բիզնեսներ), ունենալով ինչ-որ լավ նախաձեռնություններ, գաղափարներ քաղաքի զարգացման, բռնել ու քո աջակիցներով, որոնք կհավանեն քո էդ գաղափարները, լրջով պայքարել քաղաքապետ դառնալու համար, չունենալով իշխանության աջակցությունը կամ էլ սուպեր մուպեր ֆինանսական ռեսուրսներ։ Մինչ դեռ իրական ժողովրդավարության դեպքում հենց տենց պիտի լինի։

Հանձինս Ռուբեն Վարդանյանի ունենում ենք լուրջ խաղացող։ Մյուս ընտրություններում ըստ ամենայնի ունենալու ենք եվրոպական ընտրությունների նման մի պատկեր։ (Տոկոսային առումով այլ ոչ թե որակի). Խոսքի ՔՊ 38% Վարդանյան Ռուբո 34,կամ հակառակը։ Քոչարյան 20:   Եթե իհարկե մինչ այդ ոչ մի առտառոց ու խայտառակ բան տեղի չունենա։

)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))Վարդանյան Ռուբո)))))))))))))))))))))Անտառ թազա կենդանիյա եկել))))))))))))Այո հենց նա է մեզ ժողովրդավարություն բերելու։Տաս միլիոն հայերիս կհավաքի մեկ տանիքի տակ և մենք կսկսենք քննարկումների փուլը)))))))))))))))))

Չկա քիզի նման, չկա քիզի նման
Քիզ նման, քիզ նման,

Nikols աննման։

AC Milan wrote:Սաղ հեղափոխությունը խոսացած ա եղել՝լիքը վերլուծաբան,միայնակ հացադուլավոր,վովայի հետ մոմ վառող,ընտրություններին մի տոկոս ձայն հավաքող անձամբ ներկա են եղել)))))))))))Ու իրանց տուպառիլի գլոխը շատ դժվար ա մտցնել,որ էս երկրի կառավարման համակարգի 99.9 եղել են անհայրենիք ու գողցող,իսկ ուժայինների 99.9 տոկոսը ռսի ստրուկ․․․
Հիմա մի հատ կողմնորոշվեք ախպեր՝նիկոլի կադրերը զիբիլ են,թե տուպը կադր չկա,կադրային բանկի մաման լացացրած ա․․․
նիկոլը պատերազմ պռավալ տված դավաճան ա,թե ուղղակի որոշել էր ցնցումներից խուսափելու համար բանակին չկպներ,իսկ բանակը բանից պարզվեց ուղն ու ծուծով ռուսական հրամանատարության տակ էր ու վերջում էլ 100 տոկոսով սատարում էր վազգեն մանուկյանին՝զորակոչը պռավալ ա տվել,թե զորակոչի պետը պետրոսյան գեվոռիկի մորքուրի տղեն էր ու բաղմանյանի ձաքը․․․
Մարդը եթե անհայրենիք ա,ղեկավարը կապ չունի։Նույն Ջավադյանը նախկին համակարգի կարկառուն էր,կարար հեղափոխության հաջորդ օրը դրամի հերը անիծեր,բայց չարեց։Դե հիմա Վանեցյանն էլ բոզի տղա կռիմ նաշ էր՝սաղին փախցրեց կռիմ․․․
Մինչև հիմա չեք ջոկել,որ ստեղ պետություն չի եղել,կազմակերպված հանցախմբի հիերարխիայա եղել,որը ենթարկվել ա տեղի կոնսիլյերիին և դրսի Դոնին․․․Խոսքի Գորիսի ընտրությունը վառ ապացույց չի,որ եթե դաժե նստցնում էլ ես,մեկ ա մաֆիան ներծծված ա էս ազգի արյան մեջ,որը հանելու համար տասնամյակների արյան շրջանառություն ա պետք էս թունավոր օրգանիզմում,կամ էլ պետք ա տուպը սպանես,ինչը քեզ կդարձնի դռակոնին սպանողից,նոր դռակոնի վերածվելուն․․․նիկոլը հա նիկոլը․․․
Տնտեսագիտության դոկտոր-պրոֆեսորներ են խոսում,որ ֆսյո,աղետի առաջ ենք՝դրանից մի օր հետո Ստանդարտը Հայաստանի սուվերեն վարկանիշը բարձրացնում ա։
Հիմա կողմնորոշվեք ախպեր,կամ մթության մեջ խարխափելով,գլուխներս ստոլբեքին խփելով,գերեզմանափոսերի մեջ ընգնելով կարում ենք աստիճանաբար մաքրվենք էս կեղտից ու ախտից,կամ էլ հավքվեք նոր պերեվառոտ արեք կամ խփեք,վերադառնանք հին ճահիճ ախպեր։Ուրիշ ճանապարհ չկա,մոռացեք ախպեր էդ սասնա ծռեր,ազգայնականներ,եվրոպամետներ,արամ զավենիչներ․․․նիկոլը գլուխը դնում ա,կես ժամից վերադառնում ենք,հին ու բարի 90-ականներ:Ես էլ նիկոլի դեմ մեծ սիրով կպայքարեի,եթե այլընտրանքը լինեին,արամ զավենիչը,խոսքի նորիկյանը,բաբաջանյանը և այլ երիտասարդ ու բարոյական ուժեր՝քաղաքական դաշտն էլ լիներ ալպիական մարգագետին,ուր թիթեռներն են գույնզգույն՝մրցակիցներն էլ լինեին կանաչների կուսակցությունը և կույս կանանց միավորումը։Հենա տենում եք ախպեր,մի քիչ ժողովրդավարություն ես մտցնում,բերդի ուգալովնիկը ընտրություն ա կրում։Հիմա ինչ ախպեր՝եկեք հելնենք վարի տանք նիկոլին հետ բերենք լիսկային,չոռնիին ու սաշիկին։Այլընտրանք առաջարկեք։Բայց հիմա կամ էս յան,կամ էն յան վիճակ ա։Ով էսօր հեղափոխության,փողոց դուրս գալու,կամ նիկոլ քցելու կոչեր ու քայլեր ա անում,ինքը Հայաստանի անցյալի ջատագովն ա․․․
Համ ասում եք կադր չունի,համ էլ բողոքում պարգևավճարներից։Բա էդքան ջահել խոստումնալից մասնագետներ են գալիս՝կանադայից մինչև եվրոպա։Բա ինչ էդ մարդիկ պետք ա 150.000 դրամով իրանց բարեկեցիկ ապագան փոխեն Հայաստանի հետ???
Դաժե ղարաբաղի վրով իրանք իրանց հակասում են։Համ ասում են սաղ տվեց հողատուն,համ ասում են խի շուտ չկանգնացրեց սաղ տար,համ ասում են խի վաբշե կանգնացրեց,կարայինք մինչև հաջորդ տարի կռվեինք,համ ասում են խի վաբշե թողեց կռիվ սկսվի,մինչև էդ չտվեց))))))))))Գժանոց ա լրիվ))))))))))))
Ոբշմ էս ա ախպեր․․․
Էս սաղ եթերով խոսացողներին կարամ մի հատ հարց տամ՝հերները անիծվի․․․Դուք Նիկոլ Փաշինյանն եք՝2018 թվականի մայիսի 9-ին։Ձեր գործողությունները։Սաղ կհաքնեն։Գիշերը գլխացավից քունները չի տանի։Ու վաբշե ամեն մեկդ ձեզ տվեք էդ հարցը՝նամանավանդ բոզի տղեքի հետ ֆեյսում դռուժիտ անողներով ու նիկոլի ռուսերենի ու անգլերենի վրա ղժժացող,բայց հայերեն տեքստերը պիզձիտ անելով գրողներով։
Ոնց ջոկում եմ սաղդ ունեք էդ հարցի պատասխանը․․․Ու վաբշե Հայաստանում սաղ ունեն սաղ հարցերի պատասխանները՝միակ դեգենեռատը Նիկոլն ա ու ամենախնդալուն էն ա,որ իրանք սաղ կրվել են նիկոլին))))))))))))))))Հիմա էլ թազա ապրանք ենք ստացել՝ռուբեն վարդանյան՝էն որ սաղ կյանքը զբաղված ա եղել պուծինի կեղտոտ փողերը տռոյկա ձիալոգով լվալով,հիմա էլ թունդ հայրենասեր տղայա դառել՝քանզի ռսները ջոկել են,որ ալբանացիներով ու արշավիրիչներով չի ստացվում․․․
Սաղ լավա ըլնելու՝նիկոլին քցելու են,բայց սեռոժն ու ռոբը հետ չեն գալու)))))))))))))Շարունակելու ենք մնալ ժողովրդավար երկիր)))))Ֆրանսիան բազաներ կբերի,ԱՄՆ-ը վերջապես էս անտեր իրավարար վճիռը կճանաչի,պապյանը ներսից կքանդի էդ անտեր երկու երկիրը,գյումրիի ռազմաբազան կփակենք,ռսները զվարթնոցում սամալյոտների ակերից կախված կփախնեն,Հայաստանի մյուս բոլոր ղեկավարներն էլ հեծանիվ կքշեն,բիչոկ կհավաքեն ու առանց կառտոնի վրա կանգնելու ծառ կտնկեն․․․
Էսքան մտածող կա Հայաստանի մասին՝էլ ինչ պրոբլեմ ունենք․․․

Միլան ջան, սաղ լավ ա, մենք 2020 թվական ենք տեսել, դրանից ավելի վատ բան հաստատ չենք տեսնելու, արխային եղիր։ Նիկոլին էլ մինչև 2026 թվականը շատ մեծ հավանականությամբ ոչ մեկ չի կարողանա հանել։ Ինչպես նաև Քոչի երգը արդեն երգված ա ու նրա վերադարձին դեռ մենակ Պուտինը կարող ա հավատալ։
Չի եղել էս երկրում տենց նախադեպ, որ երկրի նախկին ղեկավարը կարողանար վերադառնալ։ Ոչ Դեմիրճյանը կարողացավ, ոչ Լևոնը, ոչ էլ Քոչը։ Շատ մեծ հավանականությամբ Նիկոլն էլ հետո չի կարողանա, երբ որ կորցնի իշխանությունը։ Ոչ էլ Վրաստանում Սաակաշվիլին ա կարողանալու վերադառնալ։
Հետխորհրդային տարածքում մենակ  Շևարդնաձեն էր կարողացել վերադառնալ մեկ էլ Ալիևը։

Տեսնում ես չէ, որ արդեն նիկոլականներն էլ են ասում, մաֆիայի պես, որ այ ժողովուրդը ժողովուրդ չի, քանի որ մեր բոյով բուսատով չափից ավելի խելոք թեկնածուներին չընտրեց))) Ժեխ ու բոմժ անվանելու էտապին շատ քիչ ա մնացել, երբ որ զգան որ ժողովուրդը արդեն իրենց դեմ ա ու նորմալ ընտրություններով իշխանությունը պահելու ոչ մի շանս չկա։

Դու գիտես ընդհանրապես թե Գորիսում ՔՊ-ի թեկնածուն ով էր? Վլադիմիր Աբունց՝ Մեղրիի մաքսայինի պետը, որի մասին ոչինչ էլ պետք չի իմանալ, նայում ես ֆիզիոնոմիայի վրա արդեն հերիք ա ամբողջական պատկերացում կազմելու համար, թե դա ով ա, ամեն ինչ գրած ա ուղղակի ֆիզիոնոմիայի վրա․․))
Պատգամավոր  Արմեն Խաչատրյանի մարդն էր, որը եղել ա ոստիկանության պետի տեղակալ ու որի ֆիզիոնոմիայի վրա էլ ա ախր ամեն ինչ գրած։

Հիմա մի թե սենց ավելի լավ չի, քան թե եթե սրանք հաղթեին? Իրար ոնց էլ լինի կզսպեն ու նոր լիսկաներ առաջանալու ռիսկը կփոքրանա։ Բա պիտի պարտվեն, որպեսզի նորմալ թեկնածուներ փորձել գտնել իրենց համար։ Բա ոնց էիր ուզում որ լիներ? Նոր КПСС դառնաին մեր գլխին?))
Բա հենց տենց են աստիճանաբար դառնում նորմալ պետություն, երբ որ սկսում են մտածել իրենց վարկանիշների մասին մտածողները։ Ժողովրդավարություն էլ ոչ թե Նիկոլն ա պահողը, այլ ժողովուրդը։ Նիկոլը կուսակցապետական ու հակադեմոկրատական օրենսդրությունը չի փոխում անգամ երկրի, որպեսզի գոնե դրանով հիշվի, բայց դա էլ չի անում, կարծելով որ դա իրեն կօգնի, միամիտը․․))

Ներքին գործերի երկաթյա նախարարը

Խորհրդային Միության փլուզումը խոշորագույն ցնցում էր, որի հետևանքները մարդկությունը մինչ օրս չի կարողացել հաղթահարել։ Առաջին հայացքից կարող է թվալ, թե դա կայսրության մասնատման աստիճանական գործընթաց էր, բայց սա սխալ ընկալում է, քանի որ ԽՍՀՄ-ի պարագայում գործ ունենք տնտեսական, ինստիտուցիոնալ կայծակնային և ամբողջական փլուզման հետ։ Փաստացի նոր անկախացած հանրապետությունների առջև խնդիր էր դրված ամեն ինչ սկսել զրոյից և քայլ առ քայլ նոր պետական համակարգեր կառուցել։

Եթե Մերձբալթյան երկրներին դուրս դնենք ընդհանուր տրամաբանությունից, ապա մնացյալ 12 հանրապետությունները կանգնած էին չափազանց նման և գրեթե նույնական մարտահրավերների առջև, որոնք էին՝ տարածքային ամբողջականության կազմաքանդման, սովի, քաղաքացիական պատերազմի, զինված հակամարտությունների սպառնալիքները։ Այսպիսի պայմաններում և մթնոլորտում էր իրագործվում անցումը պլանային տնտեսությունից դեպի ազատ շուկայական հարաբերություններ, կոմունիստական տոտալիտարիզմից դեպի բազմագույն անորոշություն և ի վերջո ծնվում էր մասնավոր սեփականությունը։ ՌԴ վարչապետի պաշտոնակատար (1992 հուլիս-դեկտեմբեր) Եգոր Գայդարը, խոսելով ցավոտ ռեֆորմների մասին, միշտ վկայակոչում էր այն հանգամանքը, որ դրանք չէին կարող առավել մեղմ և մարդկային լինել, քանի որ չկային ինստիտուտներ և համապատասխան օրենսդրություն։ Չկար նաև ինստիտուտ ստեղծելու ժամանակ, քանի որ դրսում կանգնած էր սովի և քաղաքացիական պատերազմի սպառնալիքը։

Հնարավոր է՝ շատերին վերոհիշյալ նկարագրությունները ձանձրացնեն, բայց իմ համոզմամբ ժամանակաշրջանի մասին պատկերացում կազմելու համար անհրաժեշտ է հասկանալ դրա էությունը։ Հակառակ պարագայում մարդիկ բավականին հաճախ մոլորվում են՝ կարծելով, թե ամեն ինչ հրաշալի էր, պարզապես ԽՍՀՄ-ն ինքն իր համար փլուզվեց, իսկ նոր քաղաքական վերնախավերը եկան, քանդեցին ու տիրացան դրա հարստությանը։ Բնականաբար այդպես չի, ինչպես վերևում նշեցինք, նոր պետությունները անցել են դժոխային փորձությունների միջով, և նրանցից յուրաքանչյուրը դրանք հաղթահարել է յուրովի։

Անցնելով բուն թեմային՝ նշենք, որ փորձությունների հաղթահարման և արդյունավետության տեսանկյունից Հայաստանը առաջին հորիզոնականներում է։ Սա զարմանալի և նույնիսկ ապշեցուցիչ փաստ է, քանի որ այն փոքրիկ տարածքով, աղքատ ռեսուրսներով և սահմանափակ հնարավորություններով հանրապետություն էր։ Բացի այդ, Հայաստանի խնդիրները կրկնակի շատ էին մյուս պետությունների հետ համեմատած՝ ավերիչ երկրաշարժի հետևանքներ, տնտեսական շրջափակում, հարյուր հազարավոր գաղթականներ, էներգետիկ ճգնաժամ և զինված հակամարտություն Ադրբեջանի հետ։

Այսպիսի հավելյալ և անլուծելի թվացող խնդիրներով փոքրիկ Հայաստանը շատ ավելի կայուն, ամուր և դիմացկուն գտնվեց, քան իր հարևանները և նույնիսկ՝ Ռուսաստանը։ Արագընթաց քայլերով այն հիմնային քայլեր ձեռնարկեց պետական ինստիտուտների կառուցման գործում և շատ ավելի ճկուն ու սահուն գտնվեց տնտեսական համակարգի կերպափոխման բարդագույն գործընթացում։ Խուսափեց քաղաքացիական պատերազմից և վճռական հաղթանակ արձանագրեց Ադրբեջանի հետ քայքայիչ պատերազմում։ Համեմատության համար նշենք, որ այդ նույն ընթացքում Վրաստանն ու Ադրբեջանը ներքաշվեցին ներքին անկայունության և քաղաքացիական պատերազմների մեջ, ինչպես նաև ծանրագույն պարտություններ կրեցին և էական տարածքային կորուստներ ունեցան։ Իսկ Ռուսաստանը, խրվելով տևական ցնցումների և տատանումների մեջ, ի վերջո 1998-ին կանգնեց դեֆոլտի առջև։

Հայաստանի այս հաջողությունները օդից չեն ընկել։ Դրանց ետևում իրական մարդիկ են կանգնած՝ նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, Գերագույն խորհրդի նախագահ Բաբկեն Արարքցյանը, Պաշտպանության նախարար Վազգեն Սարգսյանը, Ներքին գործերի նախարար Վանո Սիրադեղյանը, վարչապետ Վազգեն Մանուկյանը, վարչապետ Հրանտ Բագրատյանը, Պաշտպանության նախարար Սերժ Սարգսյանը և այսպես շարունակ։

Վերոհիշյալ գործիչների, ինչպես նաև 90-ականների Հայաստանի վերաբերյալ գնահատականները չափազանց տարբեր են ու հակասական։ Խուսափելով նեղ կուսակցական բանավեճերի մեջ ներքաշվելու հեռանկարից՝ նշենք, որ «Հայկական հրաշքի» առաջնային պատճառներն էին ներքին կայունության ապահովումն ու կենտրոնացված պետական համակարգի ձևավորումը։ Առանց այս կարևորագույն հանգամանքը հաշվի առնելու հնարավոր չէ հասկանալ պատերազմում հաղթանակն ու ընդհանրապես Հայաստանի կենսունակ գտնվելը։ Այլ խոսքով՝ ռազմաճակատը ամուր էր, քանի որ Երևանը խաղաղ էր ու բանական։ Ի տարբերություն Ադրբեջանի, որը թաղված էր ներքին ցնցումների և կենտրոնախույս դրսևորումների մեջ։
Կայունության, կարգ ու կանոնի և ուժեղ պետության մարմնավորումը Վանո Սիրադեղյանն էր՝ Ներքին գործերի երկաթյա նախարարը։ Կյանքի բերումով և իհարկե անարդար կերպով նա շատերի կողմից դիտարկվում է միայն որպես տաղանդավոր գրող, խորը մտավորական կամ էլ ամենակարող և հզոր սուպերնախարար։ Այս փայլփլուն մակդիրների ճոխության տիրապետությամբ ստվերվում է նրա մեծագույն ծառայությունը Հայաստանի Հանրապետությանը, ծառայություն, առանց որի պարզապես անհնար կլիներ առաջ շարժվել։ Վանոյի պետական և քաղաքական գործունեությունը պետք է բնութագրել որպես համակարգաստեղծ աշխատանք։ Վերադառնալով Գայդարի ինստիտուտների չգոյության թեմային՝ նշենք, որ փաստացի Վանոն հենց այն քիչ գործիչներից էր, որը գրեթե չգոյությունից նոր ինստիտուտ կառուցեց՝ Ներքին գործերի նախարարությունը կամ էլ ոստիկանությունը։ Հաճախ բարդագույն այս աշխատանքը թերագնահատվում է կամ էլ ստվերվում է՝ առաջնությունը տալով Տեր-Պետրոսյանի դիվանագիտական փայլուն հաղթանակներին կամ էլ Վազգեն Սարգսյանի բանակաշինությանը։ Իրականում սրանք հավասարազոր, մեկը մյուսին փոխլրացնող ոլորտներ են։

Վանոն իր ժամանակի ստեղծագործությունն էր, նա ասպարեզ մտավ այն ժամանակ, երբ կար նրա գործելու և լինելության պահանջը։ Խոսքը պատերազմի երկրորդ՝ շատ ավելի վտանգավոր ճակատի մասին է։ Եթե Տեր-Պետրոսյանն ու Վազգեն Սարգսյանը կռվում էին Ադրբեջանի դեմ, ապա Վանոյին վիճակված էր դիմագրավել և ծնկի բերել ներքին թշնամուն՝ հանցագործ խմբավորումներին, զինված մաուզերիստներին, ահաբեկիչներին։ Նա պետք է սանձեր Հայաստանը ներսից քայքայող քաոսը, որ Հայաստանը կարողանար կռվել արտաքին թշնամու դեմ։ Բարդագույն այս առաքելությունը կյանքի է կոչվել փայլուն և օրինակելի կերպով։ Ընդամենը տասը տարի հետո նույնը պետք է իրականացվեր նաև հարևան Վրաստանում՝ Միխեիլ Սաակաշվիլու գլխավորությամբ։

Այս դեպքում հանցավորության դեմ պայքարը առաջնորդում էր Վանո Սիրադեղյանի անվանակից, Ներքին գործերի նախարար Վանո Մերաբիշվիլին։ Վրացական փորձը աշխարհում լայնորեն լուսաբանված է և գովազդված։ Իսկ 90-ականների Հայաստանը միջազգային մամուլում ներկայացված է խիստ աղքատիկ և հակիրճ ձևակերպումներով, քանի որ այն երբևէ չի դիրքավորվել որպես հակառուսական պայքարի պլացդարմ։
Ի դեպ և՛ Մերաբիշվիլին, և՛ Սիրադեղյանը մեղադրվում են գրեթե նույն մեղքերի՝ բռնությունների, սպանությունների և ընդհանրապես կոշտ և վայրագ մեթոդների կիրառման մեջ։ Վանո Սիրադեղյանի պարագայում ենթադրյալ սպանությունների (կարծում եմ՝ հորինված) թեման մի կողմ թողնենք և փաստենք, որ հանցագործ խմբավորումների և զինված մաուզերիստների դեմ հնարավոր չէ նուրբ և քաղաքավարի միջոցներով պայքարել, հատկապես նոր ստեղծված պետությունում։ Այս առումով նրա կոշտ և անհանդուրժող վարքագիծը ոչ միայն ընկալելի է, այլ նաև արդարացված։ Այլ խնդիր է, որ հանրային լայն շրջանակների կողմից պայքարն այդ պետք է սվիններով ընդունվեր։ Դե սովետական միլիցիային ատող և կրիմինալը ռոմանտիզացնող ազգաբնակչությունը չէր կարող մեկ գիշերվա ընթացքում բարձր քաղաքացիական գիտակցություն ձեռք բերել, հատկապես, երբ ԽՍՀՄ փլուզման և ավերիչ պատերազմի հետևանքով ի հայտ եկած ծանր հետևանքները նույնականացվում էին իշխանության առաջին դեմքերի հետ։

Շատերը ատում էին նույնիսկ պատերազմ հաղթած բանակի հրամանատարին՝ Վազգեն Սարգսյանին։ Բայց մարդկանց պետք չի մեղադրել, չէ՞ որ նրանք էլ իրենց աղքատությունը, դժբախտությունն ու թշվառությունը ինչ-որ կերպ պետք է իմաստավորեին։ Այս առումով չափազանց բարդ է նրանց բացատրել ազատ շուկայի, կապիտալիզմի և պատերազմի ի հայտ բերած անդեմ խնդիրների մասին, քանի որ ցասումով լցված մարդուն մարդկային դեմքով ատելության թիրախ է անհրաժեշտ։

Իր հարցազրույցներից մեկում Վանո Սիրադեղյանը նշում է, թե ինքը չի ուզում քավության նոխազ դառնալ։ Միգուցե միտքն այս արտահայտելիս նա հասկանում էր, որ դա արդեն իսկ իրականություն է, որից հնարավոր չէ խուսափել։ Անհնար է պատերազմ մղել օտարերկրյա գործակալներով, զինված ֆիդայիններով և ռոմանտիզացված կրիմինալով երկրում ու չդառնալ քավության նոխազ։

Առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանն իհարկե խոշոր տրամաչափի գործիչ է, երևի թե վերջին հարյուր տարիների ընթացքում ամենամեծը, բայց նա էլ ապահովագրված չէ սխալներից և վրիպումներից։ Նրա բազմաքայլ և մաթեմատիկական ճշգրտությամբ կոմբինացիաներում երբեմն անճշտություններ են պատահում։ Ասվածի համատեքստում կարող ենք նշել, որ առաջին նախագահի թերևս ամենակոպիտ սխալը Վանո Սիրադեղյանի ազատումն էր Ներքին գործերի նախարարի պաշտոնից։ Ընդհանրապես Տեր-Պետրոսյանին բնորոշ է շախմատային ֆիգուրների տրամաբանությամբ քաղաքական միավորներին տանել-բերելու, հանել-դնելու, էս կողմ-էն կողմ տեղաշարժելու քաղաքականությունը։ Վանոյի պարագայում սա կործանարար հետևանքներ ունեցավ, բայց ոչ թե ՀՀՇ-ի կամ էլ իշխանության, այլ առաջին հերթին հենց Հայաստանի համար։

Օբյեկտիվ իրականությամբ պայմանավորված՝ 1990-ականներին Հայաստանում ձևավորվել էր չափազանց զորեղ և կենտրոնացված պատերազմական բյուրակրատիա։ Պետությունը սաղմնավորվել և ստեղծվել էր պատերազմի հետ զուգընթաց և դրա տիրապետող գաղափարական հիմքերի վրա։ Այլ կերպ լինել չէր կարող։ Բնականաբար պատերազմական բյուրոկրատիան պատերազմի ավարտից հետո պետք է դառնար ներքին կյանքի ամենաառանցքային դերակատարներից մեկը՝ աստիճանաբար ներծծվելով քաղաքական և տնտեսական համակարգերի մեջ։ Թյուր կարծիք կա, թե 1998-ից հետո 20 տարի երկրում իշխանության է եղել օլիգարխիան։

Իրականում 1998-ից մինչև 2018-ը պետությունը կառավարվել է հենց պատերազմական բյուրոկրատիայի կողմից, որը տիրապետում և վերահսկում էր խոշոր կապիտալին։ Վերադառնալով նախնական թեմային՝ նշենք, որ պատերազմական բյուրոկրատիայի հետ զուգընթաց ի հայտ էր եկել մյուս զորեղ ուժը՝ ՆԳՆ-ն։ Սրա կարգավիճակը քմահաճույքի հետևանք չէր, քանի որ այս կառույցը նույնպես անցել էր պատերազմի միջով, հաղթել էր՝ դառնալով ներքին կյանքի մյուս ազդեցիկ դերակատարը։ Այսինքն, այս երկու ինստիտուտները հզորացել են ոչ թե իրար հավասարակշռելու համար, այլ օբյեկտիվ իրականության թելադրած պայմաններում դրսևորվել են որպես երկու զորեղ միավորներ՝ ակամայից ստանձնելով նաև հակակշռի գործառույթներ։

Պատերազմում հաղթանակած բյուրոկրատիան խաղաղ պայմաններում չափազանց վտանգավոր համակարգ է, հատկապես, երբ ինքն իր համար ձևավորում է խարիզմատիկ և վառ առաջնորդ։ Վտանգի չեզոքացման համար անհրաժեշտ է կա՛մ կազմաքանդել այդ համակարգը, կա՛մ էլ հակակշռել և վերահսկելի դարձնել։ Փաստացի հենց ՆԳՆ-ի երկաթյա նախարարն էր զսպում ռազմաքաղաքական բյուրոկրատիայի էքսպանսիան՝ արգելակելով դրա ընդլայնման բնական պահանջները։ Իրադրությունը փոխվեց Վանոյի հեռացումից հետո։ Հավասարակշռությունը խաթարվեց, և ռազմաքաղաքական ազդեցիկ կաստան անարգելք պատրաստվում էր ներխուժել նախագահական նստավայր։

Բայց խնդիրը միայն իշխանության մեջ չէ։ Որքան էլ ես ՀՀՇ-ի ջատագով լինեմ, բայց, միևնույն է, մեկ կուսակցության իշխանազրկումը չի կարող ինձ համար պատմական տեսանկյունից մեծ կորուստ լինել։ Ինչպես առաջին նախագահն է իր հրաժարականի խոսքում նշում, խնդիրը շատ ավելի խորքային է և վերաբերում է պետության հիմնադրույթներին և ընդհանրապես բովանդակությանը։


Փաստացի ազատելով Վանո Սիրադեղյանին և իր կամքից անկախ ուժեղացնելով պատերազմական բյուրոկրատիային՝ Տեր-Պետրոսյանը մեկ քայլով հեռացրեց մեզ այն ժամանակ դեռ հնարավոր խաղաղությունից, քանի որ Վանոն խաղաղության կուսակցության ամենանշանավոր ներկայացուցիչներից մեկն էր։ Մի՞թե նա չէր այն երկաթյա անհատը, որը կկարողանար զսպել Վազգեն Սարգսյանի և Ռոբերտ Քոչարյանի հակամարտության ակտիվ սառեցման և status quo-ի պահպանման մոտեցումը, մի՞թե նա չէր այն նախարարը, որ քաղաքացիական պատերազմի բռնկման կամ էլ դրա վտանգի պարագայում կամք և համարձակություն կդրսևորեր՝ չեզոքացնելու բոլոր ապստամբներին։

Հայաստանի Երրորդ Հանրապետությունը մեծ հաշվով ստեղծվել է երեք անհատների կողմից՝ առաջինը նստած է Ծիծեռնակաբերդի բարձունքին, երկրորդը սպանվել է, իսկ երրորդը հոկտեմբերի 15-ին մահացավ «աքսորում»։ Սա էլ երևի հայ ժողովրդի քայլն է, բայց ոչ՝ անկախության ճանապարհին։

Հոդվածը նվիրվում է երկաթյա նախարարի՝ Վանո Սիրադեղյանի լուսավոր հիշատակին։

Կարպիս Փաշոյան

AC Milan wrote:Հետաքրքիր ա մի քանի էս տիպի գործերով ռասկուլաչիտներից հետո՝ինչ են ոռնալու տարատեսակ տպեր,թե բա ձեր նիկոլը ժեխին խոսք ա տվել,որ թալանչիներին պատժի,բա ուր ա։Հեսա,մի հոգի կոնկրետ կոշկվում ա ու հետևից գալիս են լիքը այլ կոշկվողներ․․․

es PIDARASIN ov gidy vor)))))))))))))
du gideir sran
ERTEVY AMENAVORY DEMQNA)))))))
ay senc KAPIKUTYUNNERICA JOXOVURDY ZZVE
asenq qoch xerjo merjo chem asum..........
chorny gagulik ka,paron taron ka,nemec rubo ka,xosky lav 3 rd eshelony PIDRNERIC asemhaykaz baxmanyan,kamo areyan,klris glox esiminchyan,...............
SRANCA UZUM JOXOVURDY
teche es XERS ova,kkbeyi gndapet
amota ara ushky ekeq

Սենց բաներ

Ռուսաստանը նախատեսում է մոտ ժամանակներս 1 միլիարդ դոլար ներդնել Հայաստանի տնտեսության մեջ։ Այս մասին հայտարարել է ՌԴ տնտեսական զարգացման փոխնախարար Դմիտրի Վոլվաչը։

Ara asa sagh ashxarhov qcveq u siktir egheq eli

Թաթուլը մորթում ա՝ https://www.facebook.com/100000616638924/videos/219256960275017

Փաստորեն, հոկտեմբերի 19-ին էլ կուսակցություններից շատերը դեմ էին դադարեցնելու պատերազմը կամ էլ ցույց էին տալիս որ մթամ համաձայն չեն, որպեսզի հետո փորձ անեն իշխանությունը վերցնելու։ Ես հիշում եմ, որ օրինակ Մարուքյանը հենց որ Ստեփանակերտից վերադարձավ, հոկտեմբերի սկզբներն էր դեռ, դա էր ասում, որ ամեն գնով պատերազմը կանգնեցնել ա պետք։ Փաստորեն, ՀԱԿ-ից բացի մեկ էլ Մարուքյանն ա ադեկվատ եղել։

Բայց ակնահայտ ա որ Լևոնը, Քոչը ու Սերժը երբ որ հանդիպել էին, նրանք բոլորն էլ պատրաստ էին ասելու, որ մենք կողմ ենք պատերազմը դադարեցնելու։ Ղարաբաղում որ հաստատ բոլորը կողմ էին։։Վարիանտ չկա, որ Քոչը ու Սերժը իրենք չհասկանաին ու կողմ չլինեին։ Դա հենց Փաշինյանը համաձայն չի եղել։

հլե սրանց կռուտիտներե,հարցնումեն սարե տվելեք թե չե?ասումա պետական գախտնիքա ու եսիմ ինչերա պատմում.
Էս սութասաներե պետ.գախտնիք.սուտ,ճիշտ սաղ խառնելեն իրար. ՈՒրեմն վաղե խոսքի Ղափանե թուրքերե վերցնեն մեկե Երեվանից անտեղյակ հարց տա պտի ասեք ,պետական գախտնիքա ?))

Հիմար ա էլի Փաշինյանը։ Դա ա միակ բացատրությունը։ Հիմարության ֆակտորը։
Ամեն ինչը հասկանալով, հոկտեմբերի 11-ին կուսակցությունների ներկայացուցիչների հետ առաջին հանդիպմանը ասելով որ մեր գործերը շատ վատ են ընթանում Մարուքյանին ասել ա որ ռացիոնալ պլան չկա, սա մեր Սարդարապատն ա, դրանից պետք ա հելնենք, ինչ ա ուզում եք որ շրջանները տանք?
Այսինքն, իռացիոնալ գերագույն գլխավոր հրամանատար ենք ունեցել։

Nuyn davatchannera himaelen vxtum azgi mech

Ճիշտ ա Պուգաչևը իրեն չափից շատ ա երևակում ու իր մասով չափազանցում, իրեն լսես կարծես թե ինքն ա ամեն ինչը որոշել, ինչպես նաև ինքն ա եղել միակ անմեղ գառը ու տենց անմեղ գառ լինելով դարձել ա մուլտիմիլիարդատեր, պլուս իր վրա 5 մահափորձ են արել, իսկ այ ինքը դե իհարկե ոչ մեկի վրա մահափորձ չի արել))
Մի խոսքով, իհարկե ինքը հենց նրանցից մեկն էր, Ռուսաստանի իշխանական որոշումներ ընդունող էլիտայից, որը մի բան չի կիսել Պուտինի հետ ու հիմա էլ գնացել ա Ֆրանսիա, հրաժարվել ա Ռուսաստանի քաղաքացիությունից, ու ասում ա թե բա Ռուսաստանը ինձ թե բա չի հետաքրքրում որպես երկիր։ Բայց դե հետաքրքիր էր լսել, թե ինչ բարքեր են գործել ու գործում վերին օղակներում։
Ճիշտ ա հինգուկես ժամ ա)) Բայց արագությունը դնելով 2-ի վրա, պլուս անհետաքրքիր մասերը բաց թողնելով, կարելի ա մի մեկուկես ժամում նայել))
Ասեցի ստեղ տեղադրեմ, մեկ էլ կարող ա տեսար հետաքրքրի, չնայած Հայաստանի հետ կապված չի ուղիղ, բայց կարելի ա պատկերացնումներ կազմել, թե ինչի համար ա հենց Քոչից կպել Պուտինը ու պոկ չի գալիս, Յանուկովիչի օրինակով))

Сомалийский пират wrote:Հիմար ա էլի Փաշինյանը։ Դա ա միակ բացատրությունը։ Հիմարության ֆակտորը։
Ամեն ինչը հասկանալով, հոկտեմբերի 11-ին կուսակցությունների ներկայացուցիչների հետ առաջին հանդիպմանը ասելով որ մեր գործերը շատ վատ են ընթանում Մարուքյանին ասել ա որ ռացիոնալ պլան չկա, սա մեր Սարդարապատն ա, դրանից պետք ա հելնենք, ինչ ա ուզում եք որ շրջանները տանք?
Այսինքն, իռացիոնալ գերագույն գլխավոր հրամանատար ենք ունեցել։

Չենք ունեցել,այլ ընտրել եք քո ասած իռացիոնալին։
Իսկ թե իրա իռացիոնալ քայլերը ինչ նպատակ են հետապնդել,դա էլ կպարզվի։
Մենակ չասես դավադրությունների տեսություն։հիշիր երեք տարի առաջ Նիկոլին իռացիոնալ ասողին ինչ օրը կգցեիր անձամբ դու,իսկ այսօր դու էլ էս անգամ ընդունում որ իռացիոնալ է։

Նոյեմբերի 9-ին Հայաստանը եւ Ադրբեջանը Մոսկվայում երկու նոր փաստաթուղթ են ստորագրելու: Այս մասին Ալիք Մեդիան տեղեկացավ դիվանագիտական վստահելի աղբյուրներից:

Երկու փաստաթղթերը, որոնք գրեթե ավարտական տեսք են ստացել, կստորագրեն Նիկոլ Փաշինյանն ու Իլհամ Ալիեւը՝ Վլադիմիր Պուտինի միջնորդությամբ եւ մասնակցությամբ, եթե վերջին պահին չլինեն ֆորս-մաժորային իրավիճակներ:

Առաջին փաստաթուղթը վերաբերում է Հայաստան-Ադրբեջան պետական սահմանների սահմանազատմանը եւ սահմանագծմանը, որով Երեւանն ու Բաքուն ճանաչելու են միմյանց սահմաններն ու տարածքային ամբողջականությունը՝ հիմք ընդունելով 1920-ական թվականների Խորհրդային Միության պաշտպանական գերատեսչության Գլխավոր շտաբի քարտեզները: Այդ քարտեզների մասին այսօր, ոչ պատահական կերպով, հիշեցրել է Վլադիմիր Պուտինը:

Երկրորդ փաստաթուղթը, որի շուրջ եւս գրեթե վերջնական պայմանավորվածություն է ձեռք բերվել հայ-ռուս-ադրբեջանական՝ փոխվարչապետների մակարդակով վերջին հանդիպման արդյունքներով, վերաբերում է տարածաշրջանում հաղորդակցությունների ապաշրջափակմանը, մասնավորապես ճանապարհ-միջանցքների, այդ թվում՝ Ադրբեջանի եւ Նախիջեւանի միջեւ հաղորդակցության հաստատման մանրամասներին:

Նոյեմբերի 9-ը հատուկ է ընտրվել: Անցյալ տարվա՝ 2020թ այդ օրը, Ռուսաստանի նախագահի միջնորդությամբ Հայաստանի վարչապետը եւ Ադրբեջանի նախագահը ստորագրեցին եռակողմ հայտարարություն, որով դադարեցվեցին ռազմական գործողությունները, իսկ շաբաթների ընթացքում հայկական ուժերը դուրս եկան Հայաստանի Հանրապետության սահմաններ:

Վաղը Ալիք Մեդիան ավելի ծավալուն եւ մանրամասն անդրադարձ կկատարի այս երկու ստորագրվելիք փաստաթղթերին, այդ թվում՝ Արցախի կարգավիճակին եւ ճանապարհ-միջանցքին:
https://www.aliqmedia.am/2021/10/22/34295/

Տելեգրամներում կրկին փող են հավաքում զինվորականների համար պալատկաներ ,պռաժեկտորներ առնելու համար։ Վոբշեմ նորից նույն ողորմելի վիճակն ա։

Congo wrote:Նոյեմբերի 9-ին Հայաստանը եւ Ադրբեջանը Մոսկվայում երկու նոր փաստաթուղթ են ստորագրելու: Այս մասին Ալիք Մեդիան տեղեկացավ դիվանագիտական վստահելի աղբյուրներից:

Երկու փաստաթղթերը, որոնք գրեթե ավարտական տեսք են ստացել, կստորագրեն Նիկոլ Փաշինյանն ու Իլհամ Ալիեւը՝ Վլադիմիր Պուտինի միջնորդությամբ եւ մասնակցությամբ, եթե վերջին պահին չլինեն ֆորս-մաժորային իրավիճակներ:

Առաջին փաստաթուղթը վերաբերում է Հայաստան-Ադրբեջան պետական սահմանների սահմանազատմանը եւ սահմանագծմանը, որով Երեւանն ու Բաքուն ճանաչելու են միմյանց սահմաններն ու տարածքային ամբողջականությունը՝ հիմք ընդունելով 1920-ական թվականների Խորհրդային Միության պաշտպանական գերատեսչության Գլխավոր շտաբի քարտեզները: Այդ քարտեզների մասին այսօր, ոչ պատահական կերպով, հիշեցրել է Վլադիմիր Պուտինը:

Երկրորդ փաստաթուղթը, որի շուրջ եւս գրեթե վերջնական պայմանավորվածություն է ձեռք բերվել հայ-ռուս-ադրբեջանական՝ փոխվարչապետների մակարդակով վերջին հանդիպման արդյունքներով, վերաբերում է տարածաշրջանում հաղորդակցությունների ապաշրջափակմանը, մասնավորապես ճանապարհ-միջանցքների, այդ թվում՝ Ադրբեջանի եւ Նախիջեւանի միջեւ հաղորդակցության հաստատման մանրամասներին:

Նոյեմբերի 9-ը հատուկ է ընտրվել: Անցյալ տարվա՝ 2020թ այդ օրը, Ռուսաստանի նախագահի միջնորդությամբ Հայաստանի վարչապետը եւ Ադրբեջանի նախագահը ստորագրեցին եռակողմ հայտարարություն, որով դադարեցվեցին ռազմական գործողությունները, իսկ շաբաթների ընթացքում հայկական ուժերը դուրս եկան Հայաստանի Հանրապետության սահմաններ:

Վաղը Ալիք Մեդիան ավելի ծավալուն եւ մանրամասն անդրադարձ կկատարի այս երկու ստորագրվելիք փաստաթղթերին, այդ թվում՝ Արցախի կարգավիճակին եւ ճանապարհ-միջանցքին:
https://www.aliqmedia.am/2021/10/22/34295/

Այ հենց սա ա ամենասկզբունքային հարցը, թե ինչ պետք ա հասկանալ ճանապարհ-միջանցքների տակ? Միջանցք, թե ճանապարհ?
Այսինքն, եթե ինֆորմացիան ստույգ ա, բա էլ ինչի ամենակարևոր մասը էս ինֆոյի հստակ ու կոնկրետ չեն ասում? Ճանապարհ-միջանցքները որն ա?))) Թե կարող ա իրենք էլ մինչև վերջ չեն իմանում։

Ես որ չեմ պատկերացնում միջանցք տալը, հատկապես էսքան պնդելուց հետո, որ միջանցքի հարց ընդհանրապես չի քննարկվում ու չի կարող քննարկվել։ Կարող ա երկաթուղու մասին պարզապես սովորական թղթի կտորի ստորագրումը, որի անցումը Հայաստանի տարածքով լինելու ա սովորական մաքսային վճառներով, Իլյուշը ներկայացնի, որպես միջանցք դեպի Նախիջևան?  Այսինքն, դա ներկայացնելու հարց ա չէ, թե ինչ ա հասկանում միջանցք ասելու տակ։ Նույնն էլ մերոնք․ ինչ են հասկանում ասելով որ միջանցք չի լինելու? Բառախառ ա պարզապես։ Միջացնքի տակ շատ բան կարելի ա հասկանալ։

Сомалийский пират wrote:

Congo wrote:Նոյեմբերի 9-ին Հայաստանը եւ Ադրբեջանը Մոսկվայում երկու նոր փաստաթուղթ են ստորագրելու: Այս մասին Ալիք Մեդիան տեղեկացավ դիվանագիտական վստահելի աղբյուրներից:

Երկու փաստաթղթերը, որոնք գրեթե ավարտական տեսք են ստացել, կստորագրեն Նիկոլ Փաշինյանն ու Իլհամ Ալիեւը՝ Վլադիմիր Պուտինի միջնորդությամբ եւ մասնակցությամբ, եթե վերջին պահին չլինեն ֆորս-մաժորային իրավիճակներ:

Առաջին փաստաթուղթը վերաբերում է Հայաստան-Ադրբեջան պետական սահմանների սահմանազատմանը եւ սահմանագծմանը, որով Երեւանն ու Բաքուն ճանաչելու են միմյանց սահմաններն ու տարածքային ամբողջականությունը՝ հիմք ընդունելով 1920-ական թվականների Խորհրդային Միության պաշտպանական գերատեսչության Գլխավոր շտաբի քարտեզները: Այդ քարտեզների մասին այսօր, ոչ պատահական կերպով, հիշեցրել է Վլադիմիր Պուտինը:

Երկրորդ փաստաթուղթը, որի շուրջ եւս գրեթե վերջնական պայմանավորվածություն է ձեռք բերվել հայ-ռուս-ադրբեջանական՝ փոխվարչապետների մակարդակով վերջին հանդիպման արդյունքներով, վերաբերում է տարածաշրջանում հաղորդակցությունների ապաշրջափակմանը, մասնավորապես ճանապարհ-միջանցքների, այդ թվում՝ Ադրբեջանի եւ Նախիջեւանի միջեւ հաղորդակցության հաստատման մանրամասներին:

Նոյեմբերի 9-ը հատուկ է ընտրվել: Անցյալ տարվա՝ 2020թ այդ օրը, Ռուսաստանի նախագահի միջնորդությամբ Հայաստանի վարչապետը եւ Ադրբեջանի նախագահը ստորագրեցին եռակողմ հայտարարություն, որով դադարեցվեցին ռազմական գործողությունները, իսկ շաբաթների ընթացքում հայկական ուժերը դուրս եկան Հայաստանի Հանրապետության սահմաններ:

Վաղը Ալիք Մեդիան ավելի ծավալուն եւ մանրամասն անդրադարձ կկատարի այս երկու ստորագրվելիք փաստաթղթերին, այդ թվում՝ Արցախի կարգավիճակին եւ ճանապարհ-միջանցքին:
https://www.aliqmedia.am/2021/10/22/34295/

Այ հենց սա ա ամենասկզբունքային հարցը, թե ինչ պետք ա հասկանալ ճանապարհ-միջանցքների տակ? Միջանցք, թե ճանապարհ?
Այսինքն, եթե ինֆորմացիան ստույգ ա, բա էլ ինչի ամենակարևոր մասը էս ինֆոյի հստակ ու կոնկրետ չեն ասում? Ճանապարհ-միջանցքները որն ա?))) Թե կարող ա իրենք էլ մինչև վերջ չեն իմանում։

Ես որ չեմ պատկերացնում միջանցք տալը, հատկապես էսքան պնդելուց հետո, որ միջանցքի հարց ընդհանրապես չի քննարկվում ու չի կարող քննարկվել։ Կարող ա երկաթուղու մասին պարզապես սովորական թղթի կտորի ստորագրումը, որի անցումը Հայաստանի տարածքով լինելու ա սովորական մաքսային վճառներով, Իլյուշը ներկայացնի, որպես միջանցք դեպի Նախիջևան?  Այսինքն, դա ներկայացնելու հարց ա չէ, թե ինչ ա հասկանում միջանցք ասելու տակ։ Նույնն էլ մերոնք․ ինչ են հասկանում ասելով որ միջանցք չի լինելու? Բառախառ ա պարզապես։ Միջացնքի տակ շատ բան կարելի ա հասկանալ։

Աչքիս դա մի միջանցք է լինելու ,որի անվտանգությունը ապահովելու են հայ եվ ռուս զինվորները։ Այսինքն համ Պուտինը իր ներկայությունը կունենա համ էլ մենք,իսկ ազերիները կստանան ճանապրհ։ Փաստացի այն կլինի նաեւ մեր կոնտռոլի տակ

Er Ibk wrote:
Աչքիս դա մի միջանցք է լինելու ,որի անվտանգությունը ապահովելու են հայ եվ ռուս զինվորները։ Այսինքն համ Պուտինը իր ներկայությունը կունենա համ էլ մենք,իսկ ազերիները կստանան ճանապրհ։ Փաստացի այն կլինի նաեւ մեր կոնտռոլի տակ

Ես ոնց հասկանում եմ խոսքը գնում ա երկաթուղային բեռնափոխադրումների մասին, որտեղ որ անվտանգության հարց չկա, այլ կա մաքսավճառների հարց։
Իրական միջանցքի տարբերակը ինչ-որ չափից ավելի անհավանական ա։

Անգրագետ սպաներ, բարդակ, Նիկոլի դեբիլության աստիճան, սեպտեմբերի 26-ին Արցախի ԱԱԾ-ն ասել ա որ պատերազմ ա սկսվելու, իսկ Հայաստանի ԳՇ-ը ասել ա ոչ)), մեր ինքնաթիռները իսկապես թուրքական Ֆ16-ը չեն խփել, Հադրութի առանց կռվի հանձնում եքա զորքի կողմից 100 ադրբեջանցիներին, կատարյալ քաոսի պատճառով։ Մի խոսքով, շատ տխուր ա։



Մարուքյանը էն օրը Թաթուլին ասեց չէ, որ պատերազմի ժամանակ ես մտածում էի որ սա մեր պատիժն ա էդ 26 տարիների համար, թե ոնց ենք մսխել ամեն ինչ 1994-ից հետո։